De werken varieëren van schilderijen tot geweven textiel. De tentoonstellende kunstenaars zijn

• Csaba Fürjesi (schilder)
• Ferenc Bakos (grafiek)
• Sándor Bodor Kovacs (cineast-fotograaf)
• Atila Bobaly (beeldhouwer)
• Cecília Kun (schilder)
• László Sánta (schilder) en
• László Sentimirai (schilder - poppenmaker).

Herentals & Kasteel Le Paige

Herentals is de historische hoofdstad van de Kempen (België) en vanuit Brabant slechts een half uurtje over de grens. Het 19de-eeuwse kasteel vormt een indrukwekkende entourage en is op zich het bezoek aan het plaatsje Herentals al waard, maar daarnaast biedt Herentals ook heel wat sport- en recreatiemogelijkheden in een groene omgeving.

Het kasteel Le Paige is vernoemd naar de voormalige eigenaars van dit kasteel, de vooraanstaande familie Le Paige. Sinds 2000 heeft het (inmiddels gerestaureerde) kasteel een sociaal-culturele functie. Het arboretum herbergt een zeventigtal zeldzame boomsoorten.

Opening van de tentoonstelling

Op zaterdag 6 januari 2007 vond in Le Paige de opening van de tentoonstelling van de Internationale Kunstkolonie Cered-Salgótarján plaats. De officiële opening door dhr Robak, ambassadeur van Hongarije in België, werd voorafgegaan door diverse verwelkomingsgesprekken en een indrukwekkend dansoptreden van Gábor Pinter en János Petyi.

Blijkbaar was de vraag "Hoe komt deze kunstenaarsgroep in België verzeild" zo logisch dat deze al beantwoord werd voordat we hem konden stellen. Kort gezegd is hier sprake van een uitwisselingsproject. Emi de Graeve (hiernaast op de foto) nam in 2005 deel aan het Art Camp Cered - Salgótarján, waardoor een vriendschap en samenwerking met deze Hongaare kunstenaarsgroep is ontstaan. Emi werkt met textiel en had enkele jaren geleden een Hongaarse stagiaire. Toen die een oogoperatie nodig had heeft ze de Hongaarse familie over laten komen en zodoende is ook haar belangstelling voor Hongarije ontstaan. Het contact dat ze via haar stagiaire legde met kunstenaars van de Hongaarse Kunstkolonie, was het begin van de uitwisseling die uiteindelijk leidde tot de tentoonstelling in België.

In de hal van het kasteel stonden een schildersezel en een aantal kaarsen in het rond opgesteld. Het decor van de komende dansvoorstelling. We waren er bij toen één van de dansers plaatsnam onder de lakens die op de grond gedrapeerd lagen (zie foto), en toen de groep genodigden groter werd, volgden wij vol belangstelling de gebeurtenissen. De mensen stapten onwetend langs en over de doeken, terwijl de artiest zeker 10 minuten op de koude grond lag. Dat hij er heelhuids van af gekomen is, is m.i. meer geluk dan wijsheid, gezien de regelmaat waarmee de kaarsen tegen de vlakte gingen. Het vervelende was dat men niet veel keuze had, aangezien het decor midden in de entreehal opgesteld stond. Voor de uiteindelijke dansopvoering (een ode aan Leonie Kirschfink-Heinen) aanving werden de aanwezigen gevraagd de ruimte vrij te maken, waarna Gábor begon met het aansteken van de kaarsen en de voorstelling een aanvang nam.

In 2006 namen Emi de Graeve en Leoni Kirschfink-Heinen (eveneens textieldesigner) deel aan het Art Camp in Hongarije. Door toedoen van Leonie heeft de Kunstenaarsgroep in juli/aug een expositie gehouden in de Hongaarse ambassade van het Duitstalige Eupen. (Eupen is het centrum van een kleine deelstaat in het gefederaliseerde België, waar een Duitstalige gemeenschap een zelfstandige politieke entiteit vormt). Het vervolg, de tentoonstelling in Herentals, was een initiatief van Emi de Graeve en Lieve de Bin.

De dans was een eerbetoon aan de inmiddels overleden Leonie, die geprezen wordt vanwege haar wijsheid en sterke teamspirit. Op het memorie kaartje dat bij de ontvangst uitgegeven werd prijkt de tekst 'Du hast uns immer einen Weg gezeigt'. Op de muziek van 'Garden of Secrets' werd een danscompositie gemaakt waarbij de symboliek naar voren kwam dat ze bij anderen de expressie tot leven gewekt heeft.

Na de dansvoorstelling ging het woord naar de Hongaarse Ambassadeur in België, dhr Robak, die de tentoonstelling officieel opende. Dhr Robak was voor de gelegenheid uit Brussel over gekomen en verontschuldigde zich voor het feit dat hij onze taal niet sprak (wel frans). Geen onoverkomelijk probleem, aangezien de organisatie voor een Hongaars/Nederlandse (of moet ik in dit geval Vlaamse zeggen) tolk had gezorgd.

De Hongaarse Kunstenaarsgroep, inmiddels al 12 jaar betrokken bij het Art Camp, wil op deze manier meer over hun streek duidelijk maken. De meer dan 100 kunstwerken zijn een weergave van hun bezieling. De ambassadeur zag de tentoonstelling als een goede stap naar de integratie van Hongarije in de EU. Na afloop van de toespraak werden de wederzijdse complimenten en cadeaus uitgereikt, waarna men de kunstwerken kon bekijken onder genot van een hapje en drankje. Sommige van deze hapjes waren overigen kunststukken op zich!